Vakantie in Ethiopië?! De vragen en wellicht het onbegrip zullen niet van de lucht zijn als je dit vertelt. Ethiopië is toch het land van droogte, armoede, hongersnood en kinderen met oedeembuikjes? Het beeld uit de jaren tachtig, dat de hele wereld massaal de actie Live Aid deed steunen, staat nog op het netvlies gebrand. Wat heb je als westerling in hemelsnaam te zoeken in Ethiopië? Het antwoord op deze vraag is simpel: een heleboel. Het Oost-Afrikaanse land staat bol van de cultuur, historie, religie, natuur en…niet te vergeten, kan bogen op dertien maanden per jaar zonneschijn.
Veel van de landen op het Afrikaanse continent kennen een turbulent koloniaal verleden. Zo niet Ethiopië. Op een korte periode Italiaanse overheersing in de Tweede Wereldoorlog na, is het land altijd onafhankelijk geweest. En daar is het trots op.
Het land en zijn inwoners zijn in meerdere opzichten eigenzinnig. Altijd geweest ook. Toen in 1582 een groot deel van de christelijke wereld overstapte van de Juliaanse op de Gregoriaanse kalender, deed Ethiopië niet mee. Als gevolg daarvan loopt het land zeven jaar en acht maanden achter op ‘ons’. Dus toen in 2007 vrijwel iedereen de millenniumviering al min of meer was vergeten, stapte ook Ethiopië de nieuwe tijd binnen. De slogan ‘dertien maanden zonneschijn’ verwijst overigens naar de Ethiopische kalender die dertien in plaats van twaalf maanden telt. En vraag bij het maken van een afspraak altijd of het genoemde tijdstip de Europese of Ethiopische tijd is. Wat voor de Ethiopiërs 1.00 uur is, noemen wij 7.00 uur. Verwarring ligt dus op de loer, omdat de Ethiopische klok om 6.00 en 18.00 uur begint.
Hoofdstad Addis Abeba is een verrassend relaxte en moderne stad. Het is een logische plek om de reis in Ethiopië te beginnen, maar zal voor weinigen het daadwerkelijke doel zijn. Een rondje langs het ‘klassieke’ noorden van het land voert de reiziger langs Bahir Dar, Gonder, Axum en natuurlijk de rotskerken van Lalibela. Dat klassieke rondje trakteert de bezoeker op fraaie kloosters, – ronde – kerkgebouwen, fascinerende Bijbelse wandschilderingen waarop de afrokapsels de aandacht trekken, een kennismaking met de geloofsbeleving van de Ethiopiërs en de rijke historie van het land.
Ethiopië is niet een land waar je struikelt over de toeristen. De inwoners van het land ontvangen de buitenlandse bezoekers met open armen. Blij als ze zijn dat je interesse in het land en zijn bewoners hebt en dat ze je de historische rijkdom kunnen laten zien. Ze weten je echt welkom te laten voelen.
Aangezien bij veel mensen in het westen de beelden van hongerend Afrika synoniem staan voor Ethiopië, is een veelgestelde vraag wat je daar zoal eet. Of je er wel kunt eten…Nou, dat kan zeker. De Ethiopische keuken draait om de injera, een ietwat zurige, naar het schijnt supergezonde pannenkoek van tef die wordt gegeten met behoorlijk gekruid vlees. Vitaminegebrek oplopen is trouwens lastig, want op elke straathoek worden de heerlijkste verse vruchtensappen verkocht. En voor koffieleuten is het in Ethiopië ook goed toeven. Dankzij de kortstondige Italiaanse overheersing heeft elk krakkemikkig hutje een kanjer van een super-de-luxe espressoapparaat staan.
Een bezoek aan Ethiopië is niet compleet voordat je de rotskerken van Lalibela hebt gezien. Het dorp Lalibela ligt behoorlijk afgelegen en ademt een geheel eigen sfeer uit. Maar uiteindelijk komt iedereen hier om de rotskerken te zien. Ze liggen op korte loopafstand van het dorp en zijn vanaf de eerste aanblik adembenemend, elk anders van bouw en structuur dan de andere. De kerken zijn veelal onder het maaiveld uitgehouwen, waardoor je je als bezoeker in een soort doolhof kunt wanen van kruip-door-sluip-doorgangetjes.
Wat de rotskerken vooral bijzonder maakt is dat het weliswaar toeristische trekpleisters zijn, maar vooreerst dienst doen als religieus centrum. Het geloof neemt een prominente plaats in in Ethiopië en nergens is dat beter voelbaar dan in Lalibela. Nimmer voert in de rotskerken het toerisme de boventoon. Als bezoeker krijg je eerder het gevoel dat je stilletjes getuige mag zijn van de ceremonies en rituelen die horen bij de Ethiopische beleving van het christendom.
In Lalibela is het onbegrijpelijk dat maar zo weinig toeristen deze bijzondere plek hebben ontdekt. Misschien is dat juist de charme van de rotskerken.
Dus als ik een geheimpje mag verklappen: ga naar Ethiopië en dompel je onder in Lalibela voordat de rest van de wereld deze parel heeft ontdekt. Het is beslist de moeite waard.
boerenkoolmetsambal 