boerenkoolmetsambal

Laten we eerlijk zijn, de kans dat je zomaar naar Wenzhou gaat is vrijwel nihil. Wie kennis wil maken met China kiest eerder voor steden als Beijing, Xi’an (terracottaleger), Shanghai, het idyllische Suzhou of de prachtige bergachtige omgeving van Yangshuo. Nee, Wenzhou kan wat dat betreft de concurrentie niet aan. Toch is het een bestemming waar je je niet hoeft te vervelen. En wie China op zijn Chinees wil beleven, moet juist in Wenzhou zijn. Hier vind je geen westerse bezoekers of Engelstalige toeristische informatie, hier bevind je je in het China van Chinezen.

Al bijna mijn hele leven staat Wenzhou voor mij gelijk aan China. Dit is de stad waar allebei mijn ouders zijn geboren en (deels) getogen, waar mijn moeder heen ging als ze China bezocht en waar nog verre familie woonde. Het was een stad die gevoelsmatig dichtbij lag, maar waar ik pas dit jaar voor het eerst voet aan de grond zette.  Misschien is het handig om iets over mijn achtergrond te  vertellen.

Ik ben een kind van de afhaalchinees. Mijn hele jeugd stond in het teken van de babi pangang en saté. Zeven dagen per week, 365 dagen per jaar en twaalf uur per dag werkten mijn ouders in de zaak. We woonden boven het restaurant. Toen we nog niet oud genoeg waren om een handje te helpen, zaten mijn zus, mijn broertje en ik boven televisie te kijken. Uren hebben we naar die beeldbuis zitten staren. Tot van ons een bijdrage in het restaurant verwacht werd. Ik begon in de keuken als afwashulp, maar mocht al snel ‘voor’ staan. Afhaalbestellingen opnemen, drinken inschenken, eten inpakken en daarna de bediening. Ons hele leven speelde zich af in de zaak en was daaraan ondergeschikt. Voorstellingen, gesprekken, rapport- en diploma-uitreikingen? Mijn ouders zijn vaker niet dan wel geweest. Altijd ging de zaak voor.Dat was precies de reden dat mijn vader sinds zijn huwelijk met mijn moeder in 1973 nooit terug ging naar China. Daar had hij geen tijd voor, want tjsa, de zaak…

Waar het bezoek voor mijn vader vooral een hernieuwde kennismaking met zijn geboortegrond en moederland was, leerde ik tijdens deze week mijn ouders met andere ogen bekijken. Ik moest bijna veertig worden om voor het eerst met allebei mijn ouders een paar dagen op vakantie te zijn. Tot dit voorjaar waren ze volgens mij na hun huwelijksreis door China nooit meer langer dan een dag samen weggeweest, laat staan op vakantie. 

Eind 2016 kwam daar verandering in. Ze verkochten het restaurant en konden gaan genieten van hun welverdiende oude dag. Uiteraard hoorde een bezoek aan China daar bij. Toen ze vroegen of ik ook wilde komen, hoefde ik daarover geen seconde na te denken. Natuurlijk wilde ik naar Wenzhou met mijn ouders. En opeens wist ik waarom ik de afgelopen jaren wel allerlei vreemde uithoeken van de wereld heb bezocht, maar niet de stad waar mijn familiegeschiedenis ligt. Onbewust wilde ik daar niet naar toe zonder mijn ouders.

De stad is welvarend en modern. Zo anders dan toen mijn vader haar als jochie voorgoed verliet. In een paar dagen tijd heb ik meer peperdure auto’s zien rijden dan de afgelopen tien jaar in Nederland. Slechts op een paar plekken in de stad zie je nog die typische Chinese laagbouw, voor de rest kun je zover het oog reikt alleen maar torenhoge flats en kantoorgebouwen waarnemen. Het gaat de stad goed. Mede door de nauwe banden met het buitenland – veel Wenzhounezen zijn uitgevlogen naar Europa en Amerika, maar hielden nauw contact met China – draait de economie op volle toeren.

Veel inwoners genieten al op relatief jonge leeftijd van hun pensioen en brengen hun dagen door in een van de parken in de stad. Beetje dansen, tai-chi’en, badmintonnen of spelen met de kleinkinderen, ontspannen kunnen de Wenzhounezen wel.  De stad trekt  volop Chinezen uit andere regio’s, want er is meer dan genoeg werk. De toerist echter moet vooral in de prachtige omgeving zijn.

Wenzhou ligt aan de oostkust van China, omringd door water en bergen, beide prima bestemmingen buiten de stad. In de stad is een bezoek aan Jiangxin Eiland even onvermijdelijk als aan te raden. Het eiland in de Qu-rivier beslaat slechts zeven hectare, maar is een bezoek meer dan waard. Vanwege de verschillende bezienswaardigheden, waaronder de Jiangxin Tempel en de Oost en West Pagodes, maar vooral omdat het een heerlijke ‘escape’ uit de stad is. Geen auto’s, motoren of vrachtwagens, uitsluitend honderden kuierende Chinezen die genieten van de rust en de omgeving.

Wandelend door de stad doen de talloze wolkenkrabbers weinig denken aan het idyllische China van weleer. Wie daar naar op zoek is, moet vooral in de vroege ochtend of avond naar Jiushan Park gaan. Veel Chinezer dan dat wordt het namelijk niet: overal vind je groepen (voornamelijk) vrouwen die aan het dansen of tai chi’en zijn met op de achtergrond de pagode. Dit is weliswaar geen eeuwenoud gebouw, maar wel een beeldbepalende toren die bovendien een prachtig uitzicht biedt op het park en de stad.

Op ruim een uur rijden van de stad zijn de Yandang-bergen een populaire toeristische bestemming. De Nanyandang in het zuiden en de Beiyandang in het noorden bieden samen meer dan 100 steile pieken, grotten en honderden watervallen. Een lust voor het oog en sinds 2005 door Unesco erkend als World Geopark. Er zijn in totaal achttien tempels, kloosters en grotten in het berggebied, die je soms totaal onverwacht tegenkomt. Voor mij persoonlijk was het ontdekken van een grottempel het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van de Yandangshan. Met al een paar flinke klimmen in de benen stond ik aanvankelijk niet te springen om nog weer een steile trap. Maar wat was ik blij dat ik het wel had gedaan. De pracht van deze grottempel deed me even versteld staan.

Na een dag in de bergen is het heerlijk ontspannen aan en op het water. Ook op iets meer dan een uurtje rijden van Wenzhou. 

Het stroomgebied van de Nanxi-rivier ten noorden van Wenzhou is prachtig. Maak een tocht over de rivier op een bamboevlot en je kunt niet anders dan helemaal ‘chill’ weer voet aan wal zetten.   
Uiteraard ben ik verre van objectief. Deze stedentrip was, hoe kort ook, er een om nooit te vergeten. Het was een voorrecht om samen met mijn ouders hun moederland te herontdekken. Ik had de stad en de omgeving niet op een andere manier willen leren kennen. Maar ook zonder die verbondenheid met deze stad heeft dit voor westerlingen onbekende deel van China genoeg te bieden. Alle kans op een mooi avontuur buiten de gebaande paden!