boerenkoolmetsambal

Nu het najaar is begonnen in Nederland, de temperatuur daalt en de dagen aanzienlijk korter worden, heb ik meteen heimwee naar de zon. Tsja, ik ben nu eenmaal een zonnekind.
Mooi hoor, die strakblauwe winterse luchten en sneeuwwitte landschappen, maar ik kan er niet van genieten met van die bevroren ijsklompjes aan mijn armen en benen. Nee, geef mij maar een graadje of 25. Minimaal. Hoe heter, hoe beter, is mijn credo. Zowel qua temperatuur als eten.

Om in het Nederlandse koudeseizoen nog enigszins van de zon te genieten hoef je niet per se naar de andere kant van de wereld te vliegen. Op de grens van Europa, slechts op drie uur vliegen van Amsterdam, ligt het ministaatje Malta. Samen met eilandbroertje Gozo ongeveer twee keer zo groot als Texel. Klein, maar fijn, met in november nog altijd een gemiddelde temperatuur van 20 graden. En een prima bestemming voor iedereen die toe is aan een snel ‘kuurtje zomer’.

Malta is een wonderlijke mix van middeleeuwse bouwwerken, mediterrane stranden, Britse ridders, sagen en legenden, Arabische en Italiaanse invloeden en…kerken. Heel veel kerken. Zoals gezegd zijn de twee eilanden Malta en Gozo samen ongeveer twee keer zo groot als Texel en herbergen ze – echt waar – 360 kerken. En 1 moskee. Hoe klein Malta ook is, vakantiegangers van alle leeftijden – en met uiteenlopende interesses – kunnen hier uit de voeten. Feesten in het uitgaansleven tot zonsopgang? St Julians is the place to be. Lekker ontspannen aan het strand hangen? Ga naar Mellieha. Liever onderdompelen in het Maltese leven van alledag? Huur een appartement in een van de ‘three cities’.

Valletta is een compacte en overzichtelijke hoofdstad. Het centrum telt nog geen 10.000 inwoners, in het totale stedelijke gebied wonen ongeveer 300.00 mensen (op een inwonertal van ruim 400.000).Hoe klein ook, Valletta is het middelpunt van Malta. Dit is de stad waarvandaan alle andere dorpen en steden te bereiken zijn per bus, waar veel ferry’s vertrekken en waar een groot deel van het zakelijk leven zich afspeelt. Bovendien staat hier de belangrijkste en grootste kerk van de dwergstaat, de St. John’s kathedraal. Valletta staat sinds 1980 op de Unesco lijst voor Werelderfgoed en heeft het oog dus volop te bieden.

Veel van Malta’s toeristische trekpleisters zijn, hoe kan het ook anders, te vinden op of bij het water. Een van de meest populaire dagtripjes is een bootexcursie langs de Blue Lagoon, Gozo en Comino. De plaatjes van de Blue Lagoon lijken paradijselijk, maar wat ze niet laten zien zijn de talloze schepen die er – veelal tegelijkertijd – aanmeren om vervolgens met zijn honderden of duizenden tegelijk te ‘genieten’ van een piepklein stukje idyllisch strand dat opeens zo idyllisch niet meer is. Wat zal ik er van zeggen, je moet er van houden denk ik.

Nee, dan liever Mdina, de monumentale stille stad in het hart van Malta. Waar auto’s de binnenstad niet in komen en de stilte letterlijk te horen is. De stad die bij het vallen van de avond iets mysterieus krijgt en fraaie uitzichten biedt.Vlakbij de poort van Mdina, aan het plein met het busstation van zusterstad Rabat, zit overigens een klein, zo op het oog nietszeggend zaakje, maar het is een adresje dat je eigenlijk niet mag missen. Pastizzeria Crystal Palace is zo’n plek waar je normaliter zonder na denken aan voorbij zou lopen, tenzij je weet dat hier de beste pastizze van Malta worden gemaakt. Vinden ook de Maltezers zelf trouwens. Maakt niet uit wanneer je langskomt, het is er altijd druk en bijna nooit sta je voor een gesloten deur. Deze pastizzeria draait bijna de hele week door. Dag en nacht. Al meer dan 100 jaar worden in dit kleine zaakje dagelijks aan de lopende band de typisch Maltezer pasteitjes gemaakt.De keuze is simpel, neem een pastizze gevuld met erwten of ricotta. Beide – zwaar op de maag – maar heerlijk. Spoel hem weg met een kopje Maltezer thee en je kunt er weer uren tegenaan.

Autorijden op Malta is niet echt aan te raden. Het eiland is klein, maar relatief dichtbevolkt – met name rond Valletta – en de Maltezers staan niet bepaald bekend als geduldige automobilisten. Stalen zenuwen zijn dus zeer welkom.
Een alternatieve manier om een deel van het eiland te verkennen zijn de Rolling Geeks, elektrische golfkarretjes waarmee je op eigen houtje, maar toch niet helemaal in je uppie de historische three cities kunt verkennen. De pakweg 18 kilometer lange route vertrekt vanaf de boulevard van Il-Birgu, bij het hoofdkantoor van Rolling Geeks. Daar krijg je vooraf een heldere, simpele instructie. Het rijden bestaat vooral uit gas geven en remmen. Koppeling of versnellingen zitten er niet in, wel een tablet met gps, die dient als navigatie, toeristische gids en camera. Leuk extraatje: de selfies die je onderweg maakt, krijg je nadien gratis op de mail.

De tablet met gps is trouwens ook de manier waarop de verhuurder – ‘Big Brother’ – kan zien waar je rijdt en indien nodig contact met je kan opnemen. En vice versa natuurlijk, soms is het fijn om even te checken of je nog wel op de route zit.  Het rijden in het golfkarretje is even wennen, maar is al snel vooral leuk. Helemaal als je op het eind van de route door de kruip-door-sluip-doorsteegjes van Il-Birgu – het oudste deel van Malta – de weg moet vinden. En bij voorkeur de vele trappen in de wijk weet te vermijden. Met de Rolling Geek ben je ongeveer 2,5 tot 3 uur ‘onder de pannen’, een ideale manier om bijvoorbeeld een laatste ochtend op Malta te besteden voor een late middagvlucht terug naar huis. En nee, ik heb geen aandelen in dit nog jonge bedrijf. De Rolling Geeks rijden nog maar kort op Malta, maar hebben nu al de harten van veel toeristen weten te veroveren. Een jaar na oprichting is het volgens bezoekers van Tripadvisor al de topattractie van Malta. Ik kan het alleen maar volmondig beamen. Dus doe eens ge(e)k en huur op Malta een Rolling Geek. Je krijgt er geen spijt van. Beloofd!