Dus ik had kaarten weten te bemachtigen voor het – net als in Amsterdam – razendsnel uitverkochte concert van Adele. Vanuit het noorden van het land is het een ritje van een paar uur, net iets langer dan naar onze hoofdstad. We hadden best heen en weer kunnen rijden voor het concert, maar aangezien Hamburg nog op mijn ‘bucketlist’ stond en het wel zo relaxed leek om er een nachtje aan vast te plakken, had ik opeens een slordige 24 uur de tijd om de tweede stad van Duitsland – qua inwonertal – te verkennen. Vooraf had ik me wel wat ingelezen, maar het enige wat me bijbleef was de haven. Alles en iedereen was het erover eens, een bezoek aan Hamburg is niet compleet zonder de haven te hebben gezien. Maar wat de stad verder te bieden had was voor mij een complete verrassing. Een aangename, dat wel.
Met een beetje hulp van de zeer vriendelijke hoteleigenaar werd al snel duidelijk wat de ‘must sees’ zijn van Hamburg: de Altstadt en de – al eerder genoemde – haven. Direct achter Hauptbahnhof begint de Mönckebergstrasse, waar (internationale) winkelketens in soms fantastisch mooie panden gehuisvest zijn. Vanaf hier is het slechts een korte wandeling naar het beroemde Rathaus. Dat ziet er van buiten uit als een imposant bouwwerk in neorenaissancestijl en met barokke gevels. Het gebouw telt bijna 650 vertrekken, meer dan Buckingham Palace in Londen.
Het Rathaus ligt op steenworp afstand van Jungfernstieg en de ‘Binnen-Alster’, een nevengeul van de Elbe, de twee wateren die onlosmakelijk met Hamburg verbonden zijn, liever gezegd, die de stad voor een groot deel bepalen. In de Altstadt kunnen winkelliefhebbers hun hart ophalen, al is voor bepaalde delen een goed gevulde portemonnee een must. Warenhuis Alsterhaus aan de Jungfernstieg is het meest luxueuze warenhuis van de stad en aan de nabijgelegen Neuer Wall zijn alle topmerken te vinden: Prada, Gucci, Louis Vuitton, Burberry, Tiffany’s en noem maar op. Hier kijken ze niet vreemd op als een Porsche langs de straat geparkeerd staat. Maar goed, ik had minder dan 24 uur de tijd om Hamburg te verkennen (minus slaaptijd en het concert) dus ik had geen tijd – of geld – om in de Neuer Wall uitgebreid te shoppen.
Vanwege de haast en mijn voortdurende behoefte om alles te willen zien, of liever gezegd niets te willen missen, heb ik geheel tegen mijn gewoonte in een beetje vals gespeeld. We verkenden de stad op de meest eenvoudige manier: in de hop on, hop offbus, die ongeveer elk kwartier vertrekt bij Hauptbahnhof. Een hele ronde in de bus duurt ongeveer anderhalf uur en wordt begeleid door een Duitstalige gids. Een gemakkelijke manier om in korte tijd de vele gezichten van de stad Hamburg te zien. Hamburg is een mondaine wereldstad, een plaats waar sinds jaar en dag (haven-)arbeiders emplooi en vertier vinden, waar de roemruchte uitgaansstraat Reeperbahn de stad van een rauw randje voorziet, maar ook waar de wijk St Pauli sterk doet denken aan hip en happening Berlijn.
Wat me tijdens deze rit opviel was hoe fraai en vanzelfsprekend moderne en klassieke architectuur hand in hand gaan. Waar we in Nederland nog weleens in de kramp schieten, zeker waar het historische binnensteden betreft, zie je in Hamburg door de hele stad diverse bouwstijlen naast elkaar zonder dat ze met elkaar vloeken. Ook is Hamburg een stad die zichtbaar enige welvaart geniet, misschien wel mede dankzij de haven, die een van de grootste in Europa is, na Rotterdam en Antwerpen.
Vanaf Landungsbrücken vertrekken diverse organisaties voor een rondvaart door de haven. De meeste duren ongeveer een uur. Een welbesteed uurtje, want het is en blijft fascinerend om grote zeecontainers op elkaar gestapeld te zien worden als waren het bierkratjes.
Terug aan vaste wal ligt vlakbij Landungsbrücken de oude Elbetunnel, bijna dertig meter onder de grond en bijna een halve kilometer lang. De meer dan honderd jaar oude tunnel is een alternatieve manier om de haven over te steken, maar zeer de moeite waard. Hoe vaak krijg je immers de mogelijkheid om af te dalen naar de bodem van de rivier?
Vanaf de haven liggen Speicherstadt en Hafencity op wandel- of fietsafstand. Beide stadsdelen liggen tegenover elkaar, zodat je letterlijk oud en nieuw in een oogopslag kunt zien. Speicherstadt is het complex van historische pakhuizen, waar nu veel musea te vinden zijn. Hafencity is het uitbreidingsplan van de stad, waar sinds het begin van dit millennium aan wordt gewerkt en waar nog zeker tot 2028 volop bouwactiviteiten zijn.
Een van de moderne blikvangers in dit deel van de stad is Elbphilharmonie, wat door de Hamburgers schertsend wordt vergeleken met de luchthaven van Berlijn, ofwel een miljoenenverslindend bouwproject. Maar er gloort hoop aan de horizon, er is inmiddels een openingsdatum gepland voor dit paviljoen, dat niet alleen een cultureel hart moet gaan vormen, maar waar ook kapitale appartementen voor de welgestelde Hamburgers in worden gevestigd.
Tik tok, tik tok, terwijl ik me vergaapte aan Hamburg, tikte de klok gestaag door. Het was bijna tijd om naar het concert van Adele te gaan. Met een beetje weemoed nam ik afscheid van de stad. Hoewel ik in – iets minder – dan 24 uur een glimp van Hamburg had kunnen krijgen, was mijn honger naar deze stad allerminst gestild. Sterker nog, ik weet zeker dat ik snel nog eens terug ga. En dan maak ik er meteen maar een lang weekend van, want 24 uur in Hamburg? Dat is niet genoeg.
boerenkoolmetsambal 